Deze week lanceerde Erdee Media Groep een update van de RD Nieuws app. Met deze nieuwe versie kunnen gebruikers via de app digitale abonnementen op het RD afsluiten om zo toegang te verkrijgen tot alle betaalde artikelen. Dat abonnement sluit je af bij RD zelf. En dat is, hoe gek het ook klinkt, best bijzonder. Want tot voor kort werd dit door Apple niet toegestaan. Hoe is dat zo gekomen? Moeten we blij zijn met deze nieuwe mogelijkheid? En hoe gaat het verder met het beleid rondom aankopen in apps? Dit en meer, lees je in dit artikel.
In App Purchases
Al sinds de introductie van iOS 3.0 (2009), biedt Apple appontwikkelaars de mogelijkheid om digitale content die via apps toegankelijk is te verkopen. De betaling van deze ‘In App Purchases’ (IAP) wordt geheel door het betaalsysteem van Apple afgehandeld. In feite betaalt de consument dus aan Apple, dat vervolgens de appontwikkelaar betaalt.
De gebruikservaring voor de consument is, zoals we van Apple gewend zijn, fantastisch. Met een paar ‘taps’ en later via Touch ID en Face ID, doe je eenvoudig en snel een aankoop met je bestaande Apple ID (en in veel gevallen al gekoppelde creditcard). Online betalen was nog nooit zo simpel; echt een doorbraak in betaalgemak.
Slikken of stikken: Apple domineert het volledige ecosysteem
Deze betaalservice is, logischerwijs, niet gratis voor appontwikkelaars. Van het aankoopbedrag blijft maar liefst 30% (later 15% voor kleinere apps) op de bankrekening in Cupertino hangen. Dat maakt de businesscase voor veel apps lastig; de marge op de vaak kleine bedragen van de aankopen is al niet enorm. Bovendien: is 30% niet veel te extreem voor het afhandelen van een transactie? Maar dat blijkt niet het enige bezwaar. Want Apple dwingt in de vuistdikke guidelines waar apps aan moeten voldoen, ook af dat de Apple kassa de enige kassa is die gebruikt mag worden. Apps mogen dus niet hun eigen betaalmethode gebruiken voor de verkoop van hun eigen digitale content of diensten. Slikken of stikken, dus, als je iets wilt verkopen.
De macht over het betaal-ecosysteem binnen apps, die Apple hiermee verkrijgt, veroorzaakt al jaren veel frustratie bij appontwikkelaars die afhankelijk zijn van hun betaalde digitale aanbod, zoals gaming apps, streamingdiensten en betaalde nieuwsmedia. Ook leidt het tot een kat-en-muisspel, waarbij appaanbieders allerlei trucs verzinnen om om de regels van Apple heen te werken. Ook de gebruikservaring heeft eronder te lijden, zo zie je bij veel apps zaken in de trant van “Hiervoor moet je betalen, dat kan hier helaas niet, wij vinden het zelf ook vervelend”. En vervolgens moet de gebruiker maar uitvinden waar een abonnement is te verkrijgen.
Apple onder druk
Toch duurt het nog tot 2019 tot grote apps zich hiertegen serieus gaan verzetten. Dan dienen Spotify en Match Group (moederbedrijf van Tinder) namelijk een klacht in bij de Europese Commissie waarin zij stellen dat het App Store-beleid van Apple, inclusief het verplichte gebruik van het in-app-aankoop systeem van Apple en de bijbehorende vergoedingen, concurrentiebeperkend is (Apple heeft zelf ook een muziekstreamingdienst). Een en ander resulteert in een onderzoek van de Europese commissie die de geuite bezwaren in eerste instantie, via dit statement, op hoofdlijnen overneemt. Tot 28 februari 2023, als de commissie laat weten het verplicht gebruik van de het Apple betaalsysteem tóch niet als onwettig te beschouwen. Wel blijft het standpunt overeind dat app ontwikkelaars in staat moeten zijn in apps te kunnen communiceren over de mogelijkheid producten ook buiten de app te kunnen aanschaffen.
Een beetje beweging: Apple introduceert beleid voor ‘Reader’ apps
Tegelijkertijd speelt er een zaak van de Japan Fair Trade Commission (JFTC) tegen Apple, eveneens over het appstore beleid rondom in app purchases. Om deze te schikken, kondigt Apple in maart 2022 aan dat zogenaamde ‘Reader apps’ in staat worden gesteld om te linken naar websites waar gebruikers zich kunnen registreren en aankopen kunnen doen – buiten het betaalsysteem van Apple om, dus.
Wat zijn reader apps?
In de definitie die Apple hanteert, gaat het om apps die betaalde content bevatten in de vorm van digitale tijdschriften, kranten, boeken, audio, muziek, video, toegang tot professionele databases, VOIP, cloudopslag, of goedgekeurde diensten zoals klasmanagement apps. Om als Reader app te worden behandeld, dien je een app aan te melden. Apple checkt of je recht hebt op deze ‘entitlement’.
Zijn er nog andere voorwaarden?
Het blijft Apple, hè? Ja, dus. De belangrijkste:
- Als je gebruikt maak van de mogelijkheid om zelf aan verkoop te doen, mag de app geen in app purchases (dus aankopen die via Apple lopen) bevatten – ook niet voor andere producten;
- Je mag geen prijsinformatie geven in de app, maar pas op de webpagina waar je naar linkt;
- De knop die leidt naar de webpagina waar je de aankoop gaat doen, moet de volledige URL bevatten van die betreffende pagina en de link moet er ook als een HTML tekstlink uitzien – niet heel fraai;
- Nadat een gebruiker op die knop drukt, is er een verplicht scherm vanuit Apple om te tonen met de boodschap: “Je staat op het punt de app te verlaten en naar een externe website te gaan”. Je hebt geen transacties meer met Apple”. Klinkt en ziet er ook uit (layout = verplicht over te nemen) als een waarschuwing, hetgeen de conversie niet direct zal helpen.
Moeten we blij zijn met het Reader app beleid?
Het is sowieso een kleine stap in de goede richting. Interessant zal zijn om de komende tijd te zien hoe de conversie naar betaalde abonnementen gaat verlopen bij het RD, ten opzichte van de periode daarvoor, toen gebruikers zelf maar moesten uitvinden waar een abonnement af te sluiten.
Ideaal is de oplossing van Apple zeker nog niet. Je zou kunnen zeggen: het is een beetje een pesterige oplossing. Vooral de verplichte URL in de knop en het verplichte tussenscherm, staan een ideale gebruikerservaring (en mogelijk ook conversie) in de weg.
Maar mijn inschatting is dat het hier niet bij blijft. Sinds vorige maand is binnen de EU de The Digital Markets Act (DMA) van kracht. De zgn. ‘Poortwachter Bedrijven’ (lees: Big Tech, waaronder Apple) hebben een aantal maanden de tijd om hierop zaken aan te passen en moeten vervolgens binnen zes maanden voldoen aan de nieuwe regels. Een van de hieruit voortvloeiende zaken, is dat Apple wordt verplicht ook externe appstores toe te laten op iOS. Heel concreet staat er in de DMA niets over in app aankopen, maar uit andere, globalere artikelen, zou je kunnen opmaken dat de monopoliepositie van Apple op dat vlak toch eindig is. Al vermoed ik dat de laatste rechtszaak er nog niet over is gevoerd. We houden het voor je in de gaten.
Voor nu hulde voor het RD, dat open staat om dit uit te proberen; we kijken uit naar de resultaten!
